Fareye 'insan dil geni' eklediler, beklenmedik sonuçla karşılaştılar
Yeni bir araştırmada bir grup fareye "insan dil geni" verildi. Bu gene sahip fareler, normal farelerden farklı bir ses yapısına sahip oldu.
Bilim insanları karmaşık ses modellerini anlamak için bir grup fareye "insan dil geni" olarak adlandırılan bir geni ekledi.
Bu genetik değişiklik farenin ses çıkarma kabiliyeti üstünde derin etkiler bırakarak sözel iletişimin evrimi konusunda dikkat çekici ipuçlarını ortaya koydu.
DAHA YÜKSEK PERDEDEN SES ÇIKARDILAR
İnsan dili genine sahip olan yavru farelerin, normal farelerden farklı bir ses modeli geliştirdiği tespit edildi. Örneğin annelerine seslenirken çıkardıkları sesler çok daha yüksek perdeden çıkıyordu ve normalde farelerin çıkardığı seslerden farklıydı.
Araştırmanın yazarlarından ve aynı zamanda Rockafeller Üniversitesi'nde Moleküler Nöro-Onkoloji Laboratuvarı'nın başında olan Robert B. Darnell "Tüm yavru fareler annelerine seslenirken ultrasonik sesler çıkarır. Dilbilimciler bu sesleri S, D, U ve M harfleriyle ifade ediyor" dedi.
Ancak genleriyle oynanan farelerde bu harflerden bazılarının değiştiği görüldü.
KUR YAPARKEN DE FARKLILAŞTI
Fareler biraz daha büyüdüklerinde daha da dikkat çeken değişimler yaşadı. Eş adayını etkilemeye çalışan erkek fareler, normal türdeşlerinden çok daha karmaşık ve yüksek frekanslarda sesler üretiyordu.
Darnell "Bu fareler dişilerle farklı bir şekilde 'konuştu.' Sesteki bu tür değişikliklerin evrim üstündeki derin etkilerini tahmin edebilirsiniz" dedi.
NOVA1 GENİ ETKİLİ
Tüm bu değişiklikler karmaşık sözlü iletişimin ortaya çıkmasıyla ilişkilendirilen NOVA1 proteinini kodlayan Nova1 adlı genle bağlantılı olarak gerçekleşti. Dilin gelişmesinde diğer gençler ve çevresel faktörler de etkili olsa da NOVA1 tüm bu unsurlar içinde en önemli bileşen olarak görülüyor.
Bu gen kuşlardan memelilere pek çok hayvanda bulunuyor. Ancak insanlarda bulunan versiyonu diğerlerinden biraz daha farklı. Proteinin insandaki varyantında I197V adı verilen küçük bir değişiklik var.
NOVA1 varyantı beyin gelişimi ve hareket kontrolünde RNA'nın bağlanışında pek bir değişiklik yaratmazken sesle ilgili genlerin RNA'ya bağlanışını etkiliyor.
NEANDERTALLERDE VE DENİSOVALILARDA YOK
Dikkat çekici şeylerden biri de insanların en yakın akrabası Neandertaller ve Denisovalıların insanlardakiyle aynı varyanta sahip olmaması.
Bu da nesli tükenmiş homininlerin Homo sapiens kadar akıcı bir şekilde konuşmalarını sağlayacak genetik araçtan yoksun olduklarına işaret ediyor olabilir.