Hay senin iletişimine...
Televizyon haber kanallarında, konuların sözde uzmanları tartışıyor...
Ya, körler sağırlar birbirini ağırlıyor...
Ya da kavga, küfür, hakaret gırla gidiyor...
***
Körlerle sağırların birbirlerini ağırladıkları programlarda tek “fikir” var:
“Ortak fikir...”.
Meselâ ya “Hükümet berbat...” diyenler bir araya gelmiş Hükümetin ne kadar kötü olduğunu anlatıyorlar birbirlerine....
Ya da “hükümet şahane ama muhalefet çok kötü...” diye sürekli çemkiriyorlar kendileri gibi düşünmeyenlere...
***
Biraz “ortada” görünüp eskinin merkez medyasının yerini kapmak isteyenlerde ise kavga, küfür, karşılıklı hakaret...
Eleştiri olarak söylenen söz ise şöyle:
“Yanlış düşünüyorsun...”.
***
Yav kardeşim; bilginin yalanı yanlışı olur...
Haberin yalanı yanlışı olur da...
Düşüncenin, fikrin yanlışı mı olur söyle?..
Adı üstünde, “fikir/düşünce...”.
Herkesin fikri, düşüncesi doğrudur kendisine...
Hem, senin doğru düşündüğünün kanıtı ne?..
Düşünce doğruluğu ölçme cihazın var da onunla mı ölçtün?..
***
Sen hele önce karşındaki ne demek istiyor bir dinle...
Neden aynı fikirde değil seninle?..
Evet tabii, dinliyorsun ama anlamak için değil...
Demagoji yapmak için dinliyorsun...
Sonra da buna “iletişim” diyorsun...
Hay senin iletişimine...
ŞARTLAR BU
En az 50 yıl geçti üzerinden...
Film Türkiye’de “Parmaklıklar Arkasında” ismiyle vizyona girmişti...
Paul Newman otoriteye karşı çıkan genç biri, George Kennedy ise hapishane müdürüydü...
Kennedy bir gün Newman’ı fena şekilde dövüyordu...
Elindeki copla Newman’a vurduktan sonra da şöyle diyordu:
“Buradaki sorunumuz, iletişim eksikliği...”.
Ne gülmüştüm ama ne gülmüştüm...
Köşe yazarı olduktan sonra gördüm ki hapishanelerde ve az gelişmiş ülkelerde iletişim ancak bu şartlarda kurulabiliyor...
HAYDİ SÖYLE...
Hani sen: sevmek, sevilmek, gönül almak ve iletişim kurmak için yaratılmıştın?..
İyi de şimdi bu; gönül kırmak, nefret etmek, düşman olmak, uzlaşmak yerine hırlaşmak ne böyle...
Sen bunlar için mi insan olarak yaratıldın:
Haydi söyle...