Kendiliğinden düşecek

Geçtiğimiz hafta yayınlanan videolarımdan birinde şöyle dedim.

“Her canlı, olgunlaşmış meyve gibidir, dışarıdan müdahale olmasa da dalından düşer…”.

Videomu izleyen Ahmet Özal, benzetmemi dinlerken aklına “kıssa” gibi fıkralarından biri gelmiş…

Telefonda anlattı…

Dün, Aytunç’un (Erkin) NEFES’te yayımlanan kulis haberini okuyunca, Ahmet’in fıkrasını hatırladım…

Bakın nasıl…

***

Adamın birinin tenasül uzvu hastalık kapıyor ve kararıyor…

Gittiği tüm doktorlar:

“Keseceğiz, başka çare yok” diyorlar…

Adam kabul etmiyor…

En son gösterdiği doktor da:

“Ya keseceğiz ya da Çin’de bir hekim var ona gideceksin” deyince…

Adam, adres alıp Çin’deki doktora gidiyor, ona gösteriyor:

“Kesmeye gerek yok” diye başlıyor Çinli hekim konuşmasına…

Adam seviniyor: “sahi mi?” deyip el çırpıyor ve soruyor; “ne yapacağız?..”.

“Hiç” diyor Çinli doktor, “hiçbir şey yapmayacağız, zaten kendi kendine düşmek üzere…”.

***

Aytunç’un kulis haberinden anlaşıldığına göre müdahale etmeye gerek yok…

Zamanı geldi…

Kabine, kendiliğinden düşecek…

DOSTLUK ESKİR Mİ?

Birbirlerini yıllarca görmemiş iki eski dost bir kafede buluşmuşlar… Kahveler söylenmiş…

Biri sürekli olarak uzanıyor, arkadaşının önündeki kahve fincanını alıyor, bir fırt çekip bırakıyormuş…

Diğeri gülümsemiş:

“Seni görmek çok güzel ve çok mutlu oldum ama merak ettim; neden sürekli benim fincanımdan içiyorsun…”.

“Çünkü” demiş eski dost, “senin kahven her zaman benim kahvemden sıcaktır…”.

***

Dostluğun eskimediği, eskimeyeceği, ne kadar uzak kalınsa da…

Her zamanki sıcaklığını koruyacağı, bundan daha güzel nasıl anlatılabilir ki?..

SHAKESPEARE DEDİ Kİ

“Ben hep mutluyum, neden biliyor musun? Çünkü hiç kimseden bir şey beklemiyorum. Beklenti her zaman zarar verir. Hayat kısa, bu yüzden hayatını sev ve mutlu ol. Gülümsemeyi sakın bırakma! Kendin için yaşa ve konuşmadan önce dinle. Yazmadan önce düşün. Harcamadan önce kazan. Dua etmeden önce inan. Vazgeçmeden önce dene. Nefret etmeden önce sev. Ölmeden önce yaşa…”.

MUTLU OLMAK

İki dost, bir göl kenarında oturmuş, birbirleriyle hiç konuşmadan gün batımını seyrediyordu…

Biri diğerine:

“Hiçbir şey söylemeden bu kadar güzel bir ânı paylaşabileceğim başka kimse yoktur” dedi…

***

Bu cümle ancak, gerçek bir dosta, gerçek sevgiliye söylenebilir…

Mutlu olun ki mutlu dostlarınız olsun…