Ülkeler politikacı işgali altında
Devlet insanı olmak zor şeydir çünkü:
Dürüstlük…
Doğruluk…
Temiz ahlâk…
Güvenmek ve güvenilir olmak…
Samimiyet…
Adalet/vicdan…
Alçak gönüllülük/tevazu…
Tahammül/hoşgörü…
Sorumluluk ve...
Haddini bilmek ister...
***
Bütün dünya:
Arzulanan, özlenen gerçek devlet insanı kıtlığı çektiği…
Devlet insanı yerine “Politikacı” üretildiği için ülkeler:
İletişim yerine savaşı…
Yardımlaşma yerine bencilliği…
Uzlaşma yerine hırlaşmayı tercih eden…
Paylaşma yerine “hepsi benim olsun” diyen muhteris politikacılar tarafından işgal edildi…
MÜZAKERE VARSA
Devlet adına terör örgütü ile iktidar (Yürütmenin başı Cumhurbaşkanı) arasında bir müzakere varsa…
Ki “var” görünüyor; pazarlık ve karşılıklı taviz de olacak…
Haliyle, “pazarlık da yok taviz de yok” demek ne kadar absürt ise…
“Örgütle pazarlık ve taviz mi var?” diye sormak da en az o kadar gereksizdir…
***
Unutulmamalı ki, savaşlar tek bir nedene dayanmaz...
Siyasi, ekonomik, ideolojik ve kültürel faktörün birleşimi sonucu ortaya çıkan savaşların en etkin sebeplerinden biri de:
Politikacıların ihtirası (hırsı) ve…
Taviz vermeyi kabul etmemeleridir...
BU DURUM İÇİMİ ACITIYOR
Dünya siyaset ve diplomasi tarihinin “Büyük Uzlaşmacı” olarak tanıdığı Amerikalı Senatör Henry Clay, taviz konusunda yaptığı bir konuşmada şöyle demişti:
“Sıradan bir insanın kusuru ve zayıflıklarına sahip olan hiç kimsenin siyasette taviz verme ilkesini küçümsemeye hakkı yoktur... Bir insanın ‘asla ödün vermeyeceğim’ diyebilmesi için, insan olma hasletlerinden yoksun bir yaratık olması gerekir...”.
***
Bahçeli’nin başlattığı yeni müzakere/pazarlık süreci:
Politikacı ile terörist ihtirasının çatıştığı gün bitecek…
Çok daha kanlı yeni bir dönem başlayacaktır...
Yani: “Ben taviz vermem sen taviz ver” dayatmacılığı sebep, savaş netice olacaktır…
***
Sözümün özü, çapsız politikacılar insanlığı 3. Dünya Savaşı’na sürüklüyor ve bu durum:
İçimi acıtıyor...