Utanma “öğrenilebilir” bir duygudur…
Belirli bir bilişsel olgunluk ve sosyal deneyim gerektirir...
Yani canlarım, bebekler, temel duygularıyla (meselâ, sevinç, korku, öfke) dünyaya gelir ancak:
Utanma duyguları henüz oluşmamıştır...
***
Sadede geleyim:
Asgari ücretin “sefalet ücreti” olarak belirlenmesi yasal olarak suç değil, dinen de günah değil zira, günah olsaydı, o günahtan ilk kaçınacak olanlar:
İktidar partisi Genel Başkanı ve sekreterleri (Bakanlar) olurdu/olmalıydı...
***
Demek istemem o ki:
Satın alma gücünün %47 eridiği bir ekonomide…
Asgari ücrete sadece %30 zam yaptıkları için, kendilerini protesto eden emekçilere:
“Aç gözlü” diyen utanmaz siyasetçi ve bürokratları anlayışla(!) karşılayın...
Çünkü onlar henüz:
Bebeklik aşamasında...
PRANGALI SERMAYE
Bir yandan asgari ücret…
Diğer yanda kıdem ve ihbar tazminatı:
Hem emekçinin hem sermayenin baş belâsı…
Öyle ki, bilhassa kıdem ve ihbar tazminatı, küçük ölçekteki işletmeleri:
Her emekli olan çalışanına, sermayesinin (neredeyse) yarısını ödemek zorunda bırakıyor…
***
Sözümün özü canlarım:
Bu sistem doğru bir sistem değil…
Bu sistem her ne kadar “sermayenin işine yarıyor” gibi görünüyorsa da…
Aksine…
Bu sistem:
Sermayenin de önündeki en büyük engel…
Hatta, ayaklarına vurulmuş birer pranga…
HIRSIZ VE HIRSIZLIK VAR
Dünyanın ilk, liberal demokrat sosyalistlerinden biri olan filozof George Bernard Shaw:
“Paul’ün maaşını ödemek için Peter’i soyan bir hükümet, Paul’ün desteğini her zaman arkasında hissedecektir” demişti...
Bu söz ancak çok akıllı ve çok gerçekçi bir liberal sosyalistin söyleyebileceği bir sözdü…
Ama anlayana…
Ama vicdanı ve aklı ortak çalışana…
***
Sözümün özü canlarım…
Yanlış olan liberal demokrat sosyalist düşünceye dayanan ekonomi yönetimi değil…
Yanlış olan, dinleştirilmiş ideolojilerle (Komünizm, kapitalizm, sosyalizm) yönetilen ve…
Siyasetçi-bürokrat-hırsız iş adamı ortaklığında soyguna dayalı:
Diktacı ve güçlü devletçi anlayıştır…
