Beşiktaş için kaçıncı kez yine yeniden maçıydı. Yeni hoca, yeni heyecan aynı futbol mu olacak derken pozitif bir geceye tanık olduk.

Solskjaer dediğini yaptı. Takımı dikine ve hızlı oynadı. Saha içi kurgusu ofansifti. Gio ve Topraktepe’nin kullanmaktan korktuğu Muçi-Rafa-Rashica-Immobile dörtlüsü aynı anda sahadaydı.

Gedson rakibi iyi yıprattı. Musrati dönem dönem iyi top dağıttı. Svensson, hocalığa gelen vatandaşı için sanki her zamankinden de fazla savaşıp Inaki’yi bezdirdi.

Masuaku, Uduokhai ve Emirhan bile fazla aksamadı. Rashica’nın eforunun karşılığını sonunda alması da önemliydi. Taraftarla barıştığını umarım.

Son iki nota gelirsek...

KAÇAN GOLLERE DİKKAT

Rafa Silva’nın yetenek eksiği yok ancak mental açıdan sorunu olduğu belli. Orta sahadaki soğukkanlılığını kale önünde gösteremiyor.

Belki kariyeri o nedeniyle Benfica ve Beşiktaş ile sınırlı. Yine karşı karşıya, atması kaçırmasından daha kolay bir fırsatı tepti, ikinci bir şansı ise hızlı ve rahat davranarak gole çevirdi.

Solskjaer kale önünde tam bir katildi. Bebek yüzlü suikastçı lakabı boşuna değildi. Beşiktaş’taki öğrencilerine bu kadar pozisyon kaçırılmaması gerektiğini de öğretmek zorunda belli ki.

Beşiktaş adına güzel ve gruptan çıkma adına önemli bir galibiyetti ancak bembeyaz bir sayfadan bahsetmek zor. Son beş yılda 10’a yakın hoca değiştiren bir kulüp için umut beslemek biraz fazla iyimserlik olur. Ama en azından şimdilik Ole, Ole, Ole...